Jeden z ostatnich tygodni miałem okazję spędzić z Michelle Vrieling – zawodniczką grającą w Ado Den Haag. Michelle w swoim dorobku ma już zdobyte 2 Puchary krajowe oraz debiut w kadrze Holandii do lat 19. Ponadto jest etatową rozgrywającą w swoim zespole występującym w Eredevision Women League. Michelle ma za sobą również debiut w UEFA Women’s Champions League. W związku z intensywnym tygodniem nie zdołaliśmy nakręcić wywiadu, więc postanowiliśmy zrealizować go w formie pisemnej. Zapraszam do lektury.
MR: Michelle proszę powiedz mi gdzie rozpoczęła się Twoja przygoda z footballem, kto był Twoim mentorem i gdzie zaczęłaś grać w piłkę?
MV: Zaczęłam grać w piłkę, kiedy miałam 5 lat. Rozpoczęłam w lokalnym klubie – SV Loosdunen, w którym aktualnie grał mój brat.
MR: W jakich klubach grałaś do tej pory?
MV: Siedem lat grałam w SV Loosduinen, następnie przez rok występowałam w SVV Scheveningen. Później grałam w SC Monster i Westlandia i na końcu zostałam wyselekcjonowana oraz przyjęta do kobiecej drużyny Ado Den Haag.
MR: Aktualnie grasz w Ado Den Haag – czy jest to spełnienie Twoich marzeń? Jaki jest Twój cel?
MV: Zawsze marzyłam o grze w Ado Den Haag w Eredevise Women League. Den Haag to moje miasto rodzinne i jestem dumna, że mogę reprezentować moje miejsce urodzenia i zamieszkania. Moim celem jest być w najlepszej trójce drużyn Holandii razem z Ado Den Haag jak również rozwój samej siebie i mojej drużyny.
MR: Jakie są Twoje największa osiągnięcia w profesjonalnej piłce?
MV: W moim pierwszym sezonie w Ado Den Haag graliśmy przeciwko FC Rossiyanka (Rosja) w kobiecej Lidze Mistrzów. To było świetne doświadczenie pojechać do Moskwy i grać przeciwko bardzo doświadczonej drużynie. W tym samym sezonie wygrałyśmy krajowy puchar, który ponownie zdobyłyśmy w poprzednim roku. Jako, że nie byłyśmy mistrzyniami kraju, świetnie jest wygrać puchar krajowy dwukrotnie. Ponadto jestem dumna, że grałam w drużynie narodowej Holandii do lat 19.
MR: Piłka nożna kobiet nie jest tak popularna jak mężczyzn. Czy mimo wszystko jesteś w stanie utrzymać się z samego grania czy musisz dodatkowo pracować?
MV: My wszystkie musimy pracować i uczyć się dodatkowo, ponieważ nie otrzymujemy wystarczająco wysokiego wynagrodzenia, aby móc żyć z samego grania. To jest wielka różnica w porównaniu do piłki nożnej męskiej. Codziennie spieszymy się do szkoły lub pracy, a później musimy zdążyć jeszcze na trening.
MR: Porozmawiajmy o szkoleniu w Holandii. Holandia słynie z tego, że ma jeden z najlepszych systemów szkolenia młodzieży na świecie. Powiedz mi na czym skupiają się trenerzy w Holandii?
MV: Poziom treningów jest tutaj bardzo wysoki. W Holandii skupiamy się na umiejętnościach technicznych oraz taktycznych, a poza tym mamy bardzo dużo treningu motorycznego i biegowego.
MR: Jak często trenowałaś kiedy byłaś młodsza? Kiedy miałaś 12,14 czy 16 lat?
MV: Kiedy miałam 12 lat grałam w piłkę nożną w szkole średniej oraz ze swoim klubem. Tak więc od 12 do 17 roku życia trenowałem dwa razy w tygodniu w swoim liceum i dwa razy w tygodniu w klubie i dodatkowo raz w tygodniu rozgrywałam mecz. Kiedy miałam 17 lat zaczęłam trenować w Ado, gdzie treningi odbywają się pięć razy w tygodniu plus mecz. Tak więc na odpoczynek przeznaczony jest tylko jeden dzień tygodniowo.
MR: Czy trenowałaś indywidualnie? Czy uczęszczałaś na zajęcia z indywidualnym trenerem bądź trenowałaś dodatkowo we własnym zakresie?
MV: Bardzo dużo trenowałam sama. Często chodziłam na boisko w moim sąsiedztwie i robiłam wiele ćwiczeń. Poza tym dbałam o moją wydolność i biegałam kiedy mieliśmy wolne od treningów.
MR: Jak często trenujecie w Ado?
MV: Pięć razy w tygodniu i gramy mecz. Jeden dzień mamy wolny.
MR: Macie tylko sesje grupowe, czy trenujecie również indywidualnie?
MV: Mamy zajęcia grupowe cztery razy w tygodniu i raz w tygodniu trenujemy indywidualnie na siłowni.
MR: Jesteś środkowym pomocnikiem, grającym za napastnikiem, typowa „10”. Co jest najważniejsze dla zawodnika grającego na tej pozycji?
MV: Bardzo ważny jest przegląd pola i świadomość, gdzie Twoi partnerzy będą się poruszać. Dzięki temu wiesz kiedy podać piłkę w tempo. Poza tym myślę, że ważna jest siła i wytrzymałość, ponieważ musisz dużo biegać.
MR: Jaka powinna być charakterystyka zawodnika na tej pozycji? Chodzi mi o umiejętności techniczne, taktyczne, motoryczne, mentalne.
MV: Musisz być bardzo dobry technicznie, ponieważ nie masz tam za dużo czasu na myślenie. Jak powiedziałam wcześniej, siła i wytrzymałość jest ważna, ale również musisz bardzo dobrze znać taktykę swojej drużyny, ponieważ jesteś jej sercem.
MR: Miliony dzieci na świecie trenuje piłkę i marzy o grze na najwyższym poziomie. Co powinien zrobić młody zawodnik, aby wybić się spośród tylu osób?
MV: Dyscyplina w połączeniu z talentem jest kluczem do kariery. Nie osiągniesz tego będąc tylko zdyscyplinowanym, ale również nie zostaniesz zawodowcem z samym talentem. Musisz ciężko pracować i żyć piłką, więc musisz zdrowo jeść, dobrze spać i odpoczywać kiedy tego potrzebujesz.
MR: Z pewnością w całej swojej karierze miałaś wielu trenerów. Jakich wspominasz najlepiej? Jakie posiadali cechy charakteru i za co ich najbardziej cenisz?
MV: Doceniam moich trenerów za entuzjazm i ambicję. Kiedy ktoś zachęca Cię na boisku i sprawia, że chcesz pracować naprawdę ciężko to wówczas rozwijasz się sportowo i personalnie. Poza tym istotne jest to, że moi trenerzy mieli odpowiednie umiejętności, przekazywania wiedzy zawodnikom.
MR: Widzisz siebie jako trener w przyszłości?
MV: Chciałabym być trenerem, ale tylko dzieci. Lubię entuzjazm małych dzieci i staję się szczęśliwa gdy widzę, że dzieci się uśmiechają.
MR: Jesteś teraz w Indiach, gdzie promujesz football. Co myślisz o piłce w Indiach?
MV: Myślę, że są tu duże zasoby ludzkie i jest tu wiele talentów, które mogą się rozwijać jeśli będą mieć lepsze warunki do gry, takie jak porządne boiska i odpowiedni trenerzy.
MR: Rozumiem, że jeśli zechcę przyjechać na staż do Ado to pomożesz mi go zorganizować?
MV: Oczywiście pomogę !
MR: Co możesz powiedzieć młodym zawodnikom?
MV: Najważniejszym przesłaniem jest to, aby młodzi piłkarze bawili się grając w piłkę i wierzyli w siebie. Reszta przyjdzie później.
MR: Powiedz mi czego mogę Ci życzyć? Jakie są Twoje najbliższe plany?
MV: Po pierwsze muszę skończyć szkołę – w grudniu rozpocznę studia magisterskie, a potem pójdę tam, gdzie dusza zapragnie. Mam nadzieję, że również wrócę do Indii.
MR: Dziękuję bardzo za wywiad i mam nadzieję do zobaczenia na stażu w Ado.
MV: Dziękuję i oczywiście do zobaczenia
